Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Nu’ng araw, me namumugad na mag-anak na mayang pipit sa isang munting silungan
ng sasakyan. Nakalipad na’y mga magulang na ibon – upang ikuha ng makakai’y
mga inakay nila – kaya naiwang nag-iisa’y mga ito.
’Di naglaon, umuwi na’y amang pipit.
“Ano’ng nangyari rine?” eka ng amang pipit. “Sino’ng nanakit sa inyo, mga anak?
Nahihintakutan kayong lahat!”
“Naku, Tatang”, eka nila, “me dumating na masamang-loob kangi-kangina lang.
Mukha syang mapakabangis at kahindik-hindik! Tinitigan nya ng nakamurilat nyang
mga mata ang pugad natin. Takot na takot kami!”
“A, gano’n ba”, eka ng Amang Pipit, “saan sya nagtungo?”
“E do’n po sa gawi ro’n siya nagpunta”, eka nila.
“Tekayo!” eka ng Amang Pipit, “Susundan ko sya. Hwag na kayong mag-alala, mga
anak. Ako’ng bahala sa kanya; lagot sya sa’kin.” At lumipad na sya upang sunda’y
masamang-loob.
Sa me pagliko, ’yung lyon pala’ng naglalakad do’n.
’Di ’yon ikinatakot ng pipit. Dumapo sya sa
likod ng lyon at nagsimulang pagalitan ito. “Ano’ng karapatan mong magpunta
sa bahay ko”, eka nya, “at tinakot mo pa’ng mga anak ko?”
’Di sya pinansin ng lyon at nagpatuloy sa paglalakad nya.
Ikinainis ito ng pipit at lalo syang tinalakan. “Sinasabi ko lang sa’yo, ala
kang karapatang pumunta ro’n! At kapag bumalik ka pa”, eka nya, “makikita mo!
Talagang ayokong gawin ‘to”, eka nya at me kasama pang pagtaas ng isang paa,
“nguni’t babalian kita ng gulugod sa pamamagitan ng paa ko sa isang saglit
lamang!”
At lumipad na nga syang papauwi sa pugad nya.
“O, ayan, mga anak”, eka nya, “tinuruan ko na sya ng aral. Hinding-hindi na
sya babalik uli.”