Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Listen to this version narrated
with native pronunciation:
Lo reipetit nisava dins la granja. Un jorn, los parents sortiguèron del nis que
volián trobar quicòm per manjar pels pichons e daissèron los auselons solets.
Una estona puèi, lo paire reipetit torna al nis.
« Qué s’es passat aquí ? », çò ditz. « Qui vos a fait de mal, dròlles,
que sètz espaurugats ? ».
« Oh, paire, » çò dison, « un mostre grand es vengut, i a un moment. Aviá
l’aire plan feròç e terrible ! A gaitat lo nòstre nis amb los sieus uèlhs
grands.
Aquò nos a espaurugats fòrça ! »
« Vesi, » çò ditz lo paire, « ont es anat ? »
« Ben, » çò dison los pichons, « es anat dins aquesta direccion. »
« Esperatz ! », çò ditz lo paire reipetit, « lo perseguirai. Vos’n fagatz
pas, dròlles. L’arraparai ». E, sul pic, s’envòla darrièr el.
Mas lo reipetit a pas paur. Se pausa sus l’esquina del leon e comença
de lo repotegar : « Qué fasiás pròche de l’ostal » li ditz « que m’espaurugavas
los dròlles ?! »
Lo leon li fa pas atencion e contunha lo sieu camin.
Alavetz lo coratjós ausèl li parla mai furiosament. « As pas res a far
aquí, te disi ! E se tornas » li ditz « e ben veiràs ! O vòli pas far » çò
ditz
e finalament lèva una pata « mas de rompriái l’esquina amb la miá camba
en un
res ! ».
Aquò dit, se’n torna al nis.
« I es, dròlles » çò ditz, « li ai donat una leiçon. Tornarà pas. »
Frontpage
