Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Stśěžyk jo měł swójo gnězdko we wózarni. Raz stej starjejšej wuleśełej. Stej
kśěłej něco wobstaraś, aby młode naseśiłej, a stej zawóstajiłej małe same.
Za chylu jo se wrośił nan zasej domoj.
„Co je se how stało?” jo se wopšašał. „Chto jo wam něco złego nacynił, źiśetka?
Wy ga sćo ceło zatšašone!”
„Och, nanko!“ su gronili, „How jo se rowno jaden wjeliki njedoraz mimo pórał.
Wón jo wuglědał taki zły a tšašny! Jo wuwalił wjelikej wócy do našogo gnězda.
Dlatog smy se tak wutšašyli!”
„Ach, tak.“ jo gronił stary, „A źo ga jo wóstał?”
„No,“ su wótegronili, „wón jo tamkor dalej šeł.“
„Docakajśo!“ jo gronił stary, „Ja za nim póleśim. Změrujśo se, źiśetka!
Ja jogo dostanu.“ Z tym jo leśeł za nim.
Ako jo wokoło rožka leśeł, jo pózmakał tam lawa, ako se tam pórał.
Stśěžyk njejo se pak bójał. Jo se sednuł lawoju na kśěbjat a jo chopił swariś.
„Co sy pytał pśi mójom domu,“ jo gronił, „a móje źiśetka tak wutšašył?!“
Law pak se zewšym wó to starał njejo a jo šeł dalej.
Na to jo toś ten mały, zwažny kjarlik hyšći wěcej šćokał. „Nic njejsy
tam zgubił, to śi gronim! A jolic, až hyšći raz tamkor pśiźoš,“ jo gronił,
„móžoš něco dožywiś! Popšawem njok to cyniś,“ jo gronił a zwignuł nožku, „ale
z toś teju nožku by tebje mógał we jadnom wokognuśu kśěbjat rozteptaś!“
Na to jo wôtleśeł zas znak do swójogo gnězda.
„Tak, źiśetka,“ jo wón gronił, „tomu pak som nadawał. Wón wěcej njepśiźo.“
Frontpage
