Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Der was is e wingterkeuninkske da’ z’ne nest od gebouwd in een schuur. Oep ne
kiër woare alletwië d’ouwers is gòn vliege, en z’odde un kinnekes iëmòl alliën
achtergeloate vör ete te gòn oale.
Noa een tèdje komd de voader trug toës.
«Wad is er ier òn d’aend?» zeet ’m, «eet er iemand olle lastig gevalle?
Ge zè’ zoeë van olle melk?»
«Pae!» zeet er iëntje, «der kwam ier tezjust zoe e groët lillak mongster
vörbaë, en ’t zag er zeker ni’ goee’ gezingd oët! Dermee da wà ammòl zoe verschote
zèn.»
«Miljaer,» zeet die voader, «wa nen drel! Wòr is ’m enne gegòn?»
«Nò gingter!»
«Blèvde golle mòr ier, ’k zal ekik is ne kiër gòn zing.» en à is weg.
At em den oek oemvliegd ziet ’m iniës ne liëw stoan. Mòr ongs vogeltje
ee’ ginnen bang, en à gòd oep de rug van dieje liëw zitte en begind van z’nen
tak te moake.
«Ej mòtje, wad edde gaë bà màn oës te zuke, edde gà der soems iet verlore?
Lòt màn joeng is mè’ gerust?»
Dieje liëw trekt z’n aëge van al da’ gepiep niks ni oan en loept gewoeën
vaëjer.
Dus ongs klaë vogeltje roept nog wad aerter: «Loept mòr weg joa! Da’k
oe ier nimmer zing!» en aë eft ze poetje oep: «A’ g’ier nog iëne kiër bà maëne
nest in de gebure daerfd kome, dan staemp ek oewe rug in frenne vaniën!» Wòrnoa
dat em contengt trug nòr z’ne nest vliegd.
«Voila mannekes, dad em ek gefixt. Den dieje, dieje zien w’ier noeët nimmer
trug!»