egelmaetig mos je as jongen de schoenen poesse. Ok klompen, die m’n meer an
ao as schoenen, wiere welles mi kalk ewit.
Soms most ik ôk welles ofdroage of mee nae de tuun om fruit te plukken, daer
ao’k de pest an; ik vond dat meer vrouwewerk en liet dat daerom graeg over
an m’n ouwere zuster.
In ’t naejaer wiere de suukerpeëen of’evoerd per schip vanuut ’t aeventje t’ Veêr
of per tram. Bie zô’n transport viele der altied wel een paer peeën op straete
of de weg. As jongen mos die gae verzaemele vô de knienen.
’t Sniejen van klaovers of gos vô die beêsten oôrde tot mien taek. De knienekotten
uutmisse en van schôôn strôô vôôrzie was dikkels mien werk.
M’n ao ok aoltied een verke. Het verke was werk vô m’n vaoder en moeder.
M’n moeder kookte vô’t bêêst de poters en maekte een papje van geestemeel,
waeter
en glabbezout. ’t Verkenskot uutmisse was’t werk van m’n vaoder. Die most
ok elke weke d’ inoud van de plee op de mispit kiepe. In’t naejaer krude
die alles uut de mispit nae de tuun. Dan wier ok het verke geslacht, het
bêêst kreeg in de tuun van de buurman een knal in z’n kop en dan een mes
in z’n kele. De slachter mit m’n moeder waere in de biekeuken en de keuken
uren bezig om aolles te verwerken. Tussen de middeg kwaeme de schoolkinders
om zweerde en m.n zuster en ik mosten utspot en leverwoste bie familie
en kennissen brienge. Dat ging wederkerig en biena iederêên slachte, dus ’t
êêle naejaer giemge m’n om zweerde (’t liefst buukzweerde dat was lekker
zochte). Ok leverwoste kwam dikkels op taefel bie’t aevendeten.
Frontpage
egelmaetig mos je as jongen de schoenen poesse. Ok klompen, die m’n meer an
ao as schoenen, wiere welles mi kalk ewit.
